عامل اصلی زگیل تناسلی ویروس پاپیلومای انسانی یا ویروس HPV است این ویروس به دو دسته تقسیم بندی میشود. یک گروه از ویروسها باعث ایجاد زگیل تناسلی در فرد آلوده شده و گروه دیگر نیز عوارض جدیتری داشته و انواع سرطانهای پوستی و داخلی در ناحیه تناسلی، مقعد و دهان را ایجاد میکند. در ادامه مقاله همراه ما باشید تا به طور کامل ویروس زگیل تناسلی یا ویروس پاپیلومای انسانی را معرفی کرده پیشنهادهای درمانی و پزشکی برای پیشگیری و درمان این بیماری ارائه دهیم.
پاپولیمای انسانی با روشهای مستقیم و غیرمستقیم به بدن نفوذ کرده و فعالیت خود را به صورت مخفیانه آغاز میکند. این ویروس پس از ورود به بدن، به سلولهای اپیتلیال یا سلولهای پوششی ناحیه مبتلا وارد میشود. عملکرد این ویروس به گونهای است که بلافاصله پس از رخنه به سلولها از مکانیزم و مواد غذایی موجود در سلول برای تکثیر خود استفاده میکند. این ویروس به DNA سلولهای میزبان متصل شده و در چرخه زندگی سلول تغییرات پیچیده و تومور وار را ایجاد میکند.
در واقع ویروس زگیل تناسلی باعث رشد غیر طبیعی سلولها و ایجاد زائدههای پوستی در ناحیه آلوده میشود. زگیل بهصورت برآمدگیهای نرم و کوچک در دهان، ناحیه تناسلی، مقعد یا اطراف آن ظاهر میشوند. زگیل تناسلی بهصورت تکی یا گروهی و با ظاهری شبیه به گل کلم رشد کرده و باعث مختل شدن زندگی روزمره و عادی فرد میشود.
البته خاطرنشان میشویم که زگیلها بهخودیخود خطرناک نیستند، ولی در طولانی مدت عوارض جدیتری مانند شیوع سرطان دارند. برخی از انواع ویروس، بهویژه انواع 16 و 18، تغییرات پیشسرطانی را در سلولهای اپیتلیال ایجاد میکنند. این تغییرات در طول زمان به سرطانهای مختلف تبدیل میشوند. ایجاد سرطان در افراد آلوده بهدلیل توانایی ویروس در تغییر و کنترل چرخه زندگی سلولها و اختلال در مکانیزمهای طبیعی ترمیم و مرگ سلولی است.
تاریخچه بیماری زگیل تناسلی و ویروس پاپیلومای انسانی به چندین دهه پیش مربوط میشود که شامل مراحل مختلفی از شناسایی، تحقیق و درک این ویروس است. در سالهای 1900 اولین بار در اوایل قرن بیستم، زگیلهای تناسلی به صورت رسمی و به عنوان یک عفونت مقاربتی شناسایی شد. البته در این زمان علت دقیق بروز آن برای دانشمندان مبهم و ناشناخته بود.
در سال 1949 محققان متوجه شدند که زگیلهای تناسلی ناشی از یک ویروس ناشناخته بوده و تحقیقات خود را آغاز کردند تا نوع و نام این ویروس را شناسایی کنند. سال 1970 تحقیقات بیشتری در مورد ویروسهای پاپیلومای انسانی آغاز شد. در این زمان، دانشمندان توانستند DNA ویروس را شناسایی و انواع مختلف زگیل را دستهبندی کردند.
با پیشرفت تکنیکهای آزمایشگاهی در سال 1980 ، انواع ویروس شناسایی و ارتباط آنها با زگیلهای تناسلی و سرطانهای مرتبط با پاپولیما مشخص شد. طبق مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان مشخص شد این ویروس عوارض جدیتری داشته و باعث سرطانهای دهانه رحم، سرطان پروستات، سرطان مقعد، سرطان لوله رحم و حتی سرطان رحمی نیز میشود.
در قرن بیستم اولین واکسن گارداسیل برای پیشگیری از HPV تولید و به آرامی در بازار عرضه شد. این واکسن یک پیشرفت بزرگ در پیشگیری از عوارض ویروس و سرطانهای مرتبط با آن است. علاوه بر گارداسیل، واکسن دیگری در سال ۲۰۰۹ شناخته و به بازار ارائه شد که به نام واکسن Cervarix معروف است. دولت در سالهای اخیر، تلاشهای زیادی برای افزایش آگاهی عمومی در مورد HPV و زگیلهای تناسلی انجام شده است. این تلاشها شامل موارد زیر میشود:
بیشتر بخوانید: پنج راز شگفت انگیز در درمان زود انزالی
روش های درمان HPV کاملا متفاوت بوده و بر اساس نوع ویروس پاپیلومای انسانی و زگیلهای تناسلی ناشی از آن توسط پزشک معالج انتخاب میشود. شدت عفونت، سن بیمار، وضعیت سلامتی بیمار تاثیر زیادی بر انتخاب روش درمان بیماری دارد. از انواع روشهای درمانی میتوان به درمانهای جراحی اشاره کرد.
پزشک در جراحی کرایوتراپی با دماهای بسیار پایین با کمک نیتروژن مایع، زگیلها را منجمد کرده و نابود میکند. این روش بدون درد بوده و نیاز به بیهوشی ندارد. ولی در الکتروسرجری زگیلها را میسوزانند و برای سوزاندن آن از جریان الکتریکی کمک میگیرند. سرعت درمان با الکتروسرجری بالا بوده و عوارض کمتری دارد.
در موارد شدیدتری که زگیل تناسلی با فریز کردن یا سوزاندن درمان نمیشود پزشک مجبور به جراحی سنتی خواهد بود. جراحی سنتی را با بیهوشی عمومی یا بیحسی موضعی در مطب یا بیمارستانها انجام میدهند. البته روشهای دیگری مانند لیزر درمانی نیز پیشنهاد میشود که به صورت تضمینی زگیل تناسلی را درمان میکند. در این روش نیز زائدههای زگیل تناسلی با کمک لیزر سوزانده میشود.
از روش های درمان HPV میتوان به دارو درمانی نیز اشاره کرد. داروها به دو دسته داروی گیاهی و داروی شیمیایی تقسیم بندی میشوند. از داروهای گیاهی روغن درخت چای و سیر گزینههای کم هزینهای هستند. روغن درخت چای و سیر خواص ضد ویروسی، ضد باکتریایی و ضد التهابی داشته و به صورت موضعی از آنها استفاده میکنند. کمک کند.
سیر را بهصورت خمیر تهیه کرده و بهصورت موضعی روی زگیلها قرار میدهند. ژل آلوئه ورا نیز یک درمان طبیعی برای زگیل است. خواص ضد التهابی و مرطوبکنندگی آن پوست را تسکین داده و تعداد زگیلها را کاهش میدهد. از دیگر داروهای گیاهی به قارچ شیتاکه و قاچ گانودرما اشاره میکنند.
شیتاکه و گانودرما سیستم دفاعی بدن را تحریک کرده و تولید سلولهای T و گلبولهای سفید خون را تا حد زیادی افزایش میدهند. با قوی شدن سیستم دفاعی بدن به راحتی میتوان ویروسهای مخفی شده در بین مولکولها را یافت و آنها را از بین برد. بهترین داروی شیمیایی برای درمان این بیماری پودوفیلین است.
پودوفیلین توسط پزشک تجویز و بهصورت موضعی استفاده میشود. ایمیکویمود نیز جزو کرمهای موضعی بوده و با نفوذ به زائدهها آنها را نابود میکند. البته این کرم سیستم دفاعی ایمنی پوست را قویتر میکند. از دیگر روش درمان برای زگیل تناسلی اسید درمانی است.
تری کلرواستیک اسید یا TCA یک درمان موضعی برای زگیلهای تناسلی محسوب شده و بافت گوشتی زگیل را به طور کامل سوزانده و آن را از بین میبرد. البته اسید درمانی عوارض خاص خود را داشته و باعث التهاب پوست اطراف میشود.
دولت برای پیشگیری از HPV یا پاپیلومای انسانی واکسیناسیون را توصیه میکند چون جزو موثرترین روشها برای کاهش شیوع این ویروس و عوارض ناشی از آن است. انواع واکسنهایی که برای پیشگیری از انتقال شیوع زگیل تناسلی توصیه میشود شامل موارد زیر است:
نوع واکسن | توضیحات |
Gardasil | این واکسن برای پیشگیری از انواع ویروسهای پرخطر و کم خطر از جمله نوع ۱۶ ۱۸ ۶ و ۱۱ توصیه میشود. |
Cervarix | برای جلوگیری از سرطان رحم و برای ویروس نوع ۱۶ و ۱۸ بهترین گزینه است |
Gardasil نه گانه | این واکسن هزینه بیشتری داشته و قیمت آن بین ۹ الی ۱۸ میلیون است ولی در عوض میتواند از شیوع ۹ نوع از پاپولیمای انسانی جلوگیری کند |
گروه هدف برای واکسیناسیون دختران و پسران از سنین ۹ تا ۱۲ سالگی هستند چون هرچه سن افراد افزایش یابد اثربخشی واکسن کاهش چشمگیری خواهد داشت. البته پزشکان معتقدند تا سن ۲۶ سالگی نیز میتوان واکسیناسیون مربوط به پیشگیری ویروس زگیل تناسلی را انجام داد. این واکسنها در سه دوز تزریق شده و سیستم ایمنی بدن را در برابر نفوذ مخفیانه ویروس قویتر میکند.
البته واکسیناسیون تنها یک روش پیشگیری است برای جلوگیری از انتقال این ویروس از افراد آلوده توصیه میشود افراد قبل از فعالیتهای جنسی حتماً شریک خود را به خوبی شناخته و از سالم بودن آن مطمئن شوند. ارتباط جنسی ایمنی با کاندوم بهترین روش است ولی تضمین ۱۰۰ ندارد. افزایش آگاهی در مورد زگیل مقاربتی و عوارض آن، بهویژه در بین جوانان و بزرگسالان، به پیشگیری از عفونت کمک میکند. همچنین ورزش و تغذیه سالم نیز باعث ارتقا سیستم دفاعی بدن در برابر این ویروسها میشود.
بیشتر بخوانید: برای درمان زود انزالی چی بخورم؟
راه های انتقال ویروس HPV به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم تقسیم بندی میشود. اچ پی وی بیشتر از طریق تماس جنسی مانند رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل میشود. این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست با پوست در ناحیه تناسلی نیز فرد را آلوده میکند. حتی در صورت عدم وجود رابطه جنسی، تماس با ناحیه تناسلی فرد آلوده منجر به انتقال ویروس خواهد شد. انتقال غیر مستقیم ویروس پاپولیمای انسانی کاملاً نادر بوده و تنها چند درصد است:
شناختن ویروس hpv جامعه انسانی کمک میکند تا راههای پیشگیرانه را برای درمان و پیشگیری از آن اتخاذ کنند. این ویروس اگر در همان مراحل اولیه درمان و محدود نشود زندگی فردی و خانوادگی بیمار را تحت تاثیر منفی قرار داده و مانع از زندگی روزمره و عادی آنها خواهد شد.برای دریافت مشاوره تخصصی همین حالا با پزشک متخصص تماس بگیرید.