نقش خانواده در درمان افسردگی و حمایت‌های لازم برای بهبود بیمار
نقش خانواده در درمان افسردگی بسیار حائز اهمیت است. اطرافیان ما به خصوص خانواده حمایتگر و آگاه می‌توانند برای درمان افسردگی به فرزندان خود کمک کرده و حمایت‌های لازم را جهت بهبود او ارائه کنند. هیچ خانواده‌ای یک فرزند ناراحت و نگران را نمی‌خواهد که در روابطش دچار مشکل شده است و احتمالاً نمی‌تواند به اندازه دیگر فرزندان پیشرفت کند یا از زندگی خود لذت ببرد. اگر می‌خواهید نقش مثبتی در درمان افسردگی نوجوان یا فرزند بزرگسال خود داشته باشید، این مقاله را بخوانید و به آگاهی خود در این زمینه اضافه کنید.
نقش خانواده در درمان افسردگی و حمایت‌های لازم برای بهبود بیمار
اگر می‌بینید فرزند شما دچار افسردگی شده است؛ ولی در این مورد با شما صحبت نمی‌کند، خودتان را سرزنش نکنید. این بیماری نشان می‌دهد که باید بیشتر به سلامت روان بچه خود دقت کنید و در برخوردهایی که با او دارید ملاحظات بیشتری به کار ببرید. به منظور مدیریت بهتر این شرایط بهتر است نکات زیر را نیز دانسته و به کار ببرید.
نقش خود را در بهبود افسردگی فرزند بشناسید
افسردگی مثل یک مهمان ناخوانده است که میتواند به شکل‌های مختلفی خودش را نشان دهد. هر کسی ممکن است تجربه متفاوتی از افسردگی داشته باشد، اما بعضی علائم مشترک هستند.
خیلی از افراد وقتی این علائم رو دارند، نمی‌توانند زندگی روزمره شان رو به شکل عادی ادامه بدهند و این میتواند روی کار، درس و روابط اجتماعی یا حتی روابط خانوادگی اثر بذارد. بعضی افراد بدون دلیل خاصی فقط احساس ناراحتی یا ناامیدی عمیق می‌کنند. بچه‌ها و نوجوان‌ها هم ممکنه این ناراحتی رو با عصبانیت یا حساسیت بیش از حد نشون بدن.
خانواده توی این شرایط می‌تونه نقش کلیدی داشته باشه. اگه یه فرد افسرده احساس کنه که خانواده‌اش ازش حمایت می‌کنن و به حرفاش گوش می‌دن، می‌تونه خیلی تو بهبودش مؤثر باشه و محیط امن و آرامی که خانواده می‌تونه فراهم کنه مثل یه پناهگاه برای فرد میشه. همچنین اگه خانواده متوجه علائم افسردگی بشن و به فرد کمک کنن که به روان شناس یا مشاور مراجعه کنه، یه گام بزرگ برای کمک به بهبود افسردگی‌اش برداشتن. به عنوان والد بهتره بدونین که علائم زیر نشانه افسردگی هستند.
- اضطراب، بی‌قراری و حس نگرانی
- کم‌خوابی یا حتی خوابیدن بیش از حد
- حس دائمی غم، ناامیدی یا بی‌پناهی
- دردهایی مثل کمردرد یا سردرد که دلیل خاصی ندارن
- صحبت کردن کندتر از حالت عادی یا استفاده بیشتر از حرکات بدن برای انتقال حرف‌ها
- عصبانی شدن سریع یا ناراحتی از چیزای خیلی کوچیک
- مشکلات تمرکز، فکر کردن یا حتی به خاطر آوردن مسائل روزمره
- خستگی مفرط؛ حتی برای کارهای خیلی ساده و روزانه انرژی کم میاری
- فکرهای مداوم در مورد مرگ یا حتی خودکشی
- از دست دادن علاقه به کارهایی که قبلاً برات جذاب بودن، مثل تفریحات یا رابطه‌ها
- تغییرات در اشتها مثلاً ممکنه زیاد غذا بخوری و وزنت بره بالا یا برعکس اشتها نداشته باشی و لاغر بشی
- حس بی‌ارزشی یا احساس گناه از کارهایی که شاید اصلاً تقصیر تو نبوده
بیشتر بدانید:قرص درمان زود انزالی، عملکرد و عوارض آن
علائم هشدار دهنده افسردگی را بشناسید
افسردگی هر کسی رو به یه شکل تحت تأثیر قرار می‌ده. برای اینکه به کسانی که دوستشون دارین کمک کنین، باید حواستون به نشونه‌ها و تغییراتشون باشه. مهمه بدونین که افسردگی چطور روی افراد تأثیر می‌ذاره و یاد بگیرین وقتی حالشون بدتر شد، چه واکنشی نشون بدین. برای مدیریت بهتر اوضاع می‌تونین به این نکات توجه کنید:
- چه کارهایی هستن که وقتی حالش بدتر میشه، بهش کمک می‌کنن؟
- وقتی حالش بهتر میشه، چه رفتاری نشون می‌ده یا چه حرف‌هایی می‌زنه؟
- چه موقعیت‌ها یا شرایطی هستن که میتونن افسردگیش رو تشدید کنن؟
- وقتی افسردگیش دوباره شدید میشه، چه رفتارها یا نشونه‌هایی از خودش بروز می‌ده؟
- نشونه‌های اصلی افسردگی تو این شخص چی هستن؟
اگه حس کردین که افسردگی داره بدتر میشه، باید هرچه سریع‌تر برای درمانش اقدام کنین. سعی کنین فرد رو تشویق کنین که با پزشک، روانشناس یا مشاورش در تماس باشه تا با هم یه برنامه دقیق بچینن. این برنامه می‌تونه بهش کمک کنه که بفهمه وقتی علائم افسردگیش شدیدتر شدن، باید چه کاری انجام بده. در بخشی از این برنامه شاید نیاز باشه که:
- پیش یه متخصص بره مثل مشاور یا روان درمانگر
- در مورد تنظیم یا تغییر داروها با پزشکش صحبت کنه
- برای کمک به خودش قدم‌هایی برداره، مثلاً مطمئن باشه که غذای سالم می‌خوره، خواب کافی داره و از نظر فیزیکی فعال هست.
خطر خود کشی را جدی بگیرید
افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنن بیشتر در معرض خطر خود کشی هستن. اگه یکی از عزیزانتون به افسردگی شدید دچار شده، باید آماده باشین که ممکنه به نقطه‌ای برسه که به خودکشی فکر کنه. هر رفتاری که مرتبط با خود کشی باشه رو باید خیلی جدی بگیرین و سریع اقدام کنین. اینجا چند کار هست که می‌تونین انجام بدین:
- می‌تونین با پلیس یا مراکز فوریت‌های اجتماعی تماس بگیرین تا با یه مشاور حرفه‌ای در ارتباط باشین.
- از پزشک یا یه متخصص روان شناسی کمک بخواین یا دوستان نزدیک یا اعضای خانواده رو در جریان بذارین تا بتونن به شما و اون فرد کمک کنن.
- فوراً با اورژانس تماس بگیرین. مطمئن بشین که هیچ‌وقت تنها نمونه و همیشه کسی کنارشه.
- سعی کنین هر چیزی که ممکنه برای خود کشی استفاده بشه از دور و اطرافش دور کنین. مثل داروها، سلاح سرد یا اگه اسلحه گرم توی خونه دارین.
- ازش بپرسین آیا به خود کشی فکر کرده یا حتی برنامه‌ای برای انجامش داره. اگه برنامه مشخصی داشته باشه، احتمال اقدامش بیشتره و باید بیشتر مراقب باشین.
نسبت به علائم هشدار دهنده خود کشی هوشیار باشید
کسانی که افسردگی دارند از خودشان خشمگین هستند و خود را ناکام و بازنده می‌دانند. آنها می‌خواهند رنجی که می‌کشند را به پایان برسانند و به همین دلیل تمایل به خودکشی دارند. در کسانی که افسرده هستند این درمان نیز انجام می‌شود که افکار آنها نسبت به خودکشی را کاهش داده یا از بین ببریم. شما باید همیشه حواستون به نشونه‌های هشدار دهندة خود کشی باشه و بدونین چه چیزهایی ممکنه خطر رو نشون بده. این علائم میتونن شامل موارد زیر باشن:
- مثلاً ممکنه کارهایی کنه که نشون می‌ده داره خودش رو برای مرگ آماده می‌کنه.
- اگه ببینین مصرف الکل یا داروهاش به طرز غیرمعمولی زیاد شده.
- تمایل به تنهایی و دور شدن از آدم‌ها و ارتباطات اجتماعی.
- ممکنه حس کنه توی یه وضعیت بد گیر کرده و راه خروجی نداره؛ مثلاً الگوی خواب و غذا خوردنش به هم می‌ریزه.
- خداحافظی‌هایی که به نظر می‌رسه آخرین باره و دیگه نمی‌خوان همدیگه رو ببینن.
- تهیه ابزارهای خودکشی مثل خریدن اسلحه یا جمع کردن قرص‌های زیاد.
- انجام کارهایی که ممکنه به خودش آسیب بزنه؛ مثل مصرف مواد مخدر یا رانندگی پرخطر.
- یه روز حس خیلی خوبی داره و روز بعد به شدت ناامیده.
- وقتی بی‌دلیل وسایلش رو به دیگران می‌ده و توضیح منطقی براش نداره.
- حرف زدن دربارة خودکشی مثلاً گفتن جملاتی مثل “می‌خوام خودم رو بکشم”، “کاش مرده بودم” یا “کاش اصلاً به دنیا نمی‌اومدم.”
فرزند خود را به سمت درمان سوق دهید
افرادی که دچار افسردگی هستن ممکنه خودشان متوجه بیماری‌شون نشن یا حتی از وجودش بی‌خبر باشن. ممکنه علامت‌ها و نشانه‌ها رو نادیده بگیرن و فکر کنن که احساساتشون طبیعیه. خیلی از اوقات این افراد به خاطر افسردگی‌شون احساس شرمندگی می‌کنن و فکر می‌کنن که باید به تنهایی از پسش بر بیان؛ اما افسردگی به خودی خود و بدون درمان نه تنها بهتر نمی‌شه؛ بلکه ممکنه اوضاع حتی بدتر هم بشه. با درمان مناسب، فرد می‌تونه به تدریج بهبود پیدا کنه. در اینجا به طور خلاصه به نقش خانواده در درمان افسردگی برای بهبود بیمار، پرداخته‌ایم:
- بهش بگید که افسردگی یک مشکل در سلامت روانه و نه یک ضعف شخصی. اغلب با درمان مناسب میشه بهبود پیدا کرد. شما با حرف زدن‌های طولانی و دادن احساس دلگرمی و حمایت، کاری می‌کنید که برای درمان مصمم‌تر باشه
- بهش بگید که بهتره از یه پزشک یا متخصص سلامت روان مثل مشاور یا روان درمان گر کمک بگیره. این افراد میتونن راهکارهای مؤثری ارائه بدن و واقعاً با دانشی که دارن میتونن شرایط رو بهتر کنند.
- اگر دیدید که وضعیتش شدیدتره یا زندگی‌ش تهدید میشه، حتماً با پزشک، بیمارستان یا خدمات اورژانس تماس بگیرید. در این مورد به هیچ وجه کوتاهی نکنید؛ چون ممکنه بعداً هزینه‌های روانی خیلی زیادی بابتش پرداخت کنید.
با ایجاد حس اعتماد به درمان افسردگی فرزندتان کمک کنید
خانواده می‌تونه نقش کلیدی در درمان افسردگی داشته باشه و یکی از اصلی‌ترین کارهاش اینه که حس اعتماد رو در فرد مبتلا به افسردگی تقویت کنه. وقتی خانواده در کنار فرد بیمار هست و ازش حمایت می‌کنه، اون فرد احساس می‌کنه که تنها نیست و در برابر چالش‌هایش کسی رو داره که بهش اهمیت می‌ده. این حس اعتماد باعث میشه که فرد مبتلا به افسردگی بیشتر تمایل داشته باشه به درمان روی بیاره و از کمک‌های حرفه‌ای بهره ببره.
این حمایت می‌تونه به شکل‌های مختلفی صورت بگیره؛ مثلاً با گوش دادن به حرف‌ها و احساسات فرد، بدون قضاوت کردن یا با تشویقش به دنبال کردن درمان و ملاقات با پزشک. اعضای خانواده میتونن در فراهم کردن یک محیط امن و آرام برای فرد مبتلا کمک کنن. وقتی فرد احساس کنه که می‌تونه در مورد مشکلاتش با خانواده صحبت کنه و در این مسیر حمایت داره، انگیزه بیشتری برای مقابله با افسردگی پیدا می‌کنه. به این ترتیب حمایت عاطفی خانواده می‌تونه تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت فرد داشته باشه و او را به سمت درمان هدایت کند.
بیشتر بدانید: پنج راز شگفت انگیز در درمان زود انزالی
با فرزندتان ارتباط معنی‌دار ایجاد کنید
والدین چیزی بیشتر از آشپز یا معلم هستند؛ آنها باید در عین برقراری نظم و یاد دادن الگوها مهم زندگی، بتونن با فرزندشون یک ارتباط معنادار ایجاد کنند که همین رابطه بتونه هم والد و هم فرزند رو در مسیرهای سختی زندگی نجات بده. وقتی صحبت از درمان افسردگی میشه، ارتباط معنی‌دار با اعضای خانواده یکی از کلیدهای موفقیته.
این ارتباط می‌تونه به فرد مبتلا کمک کنه تا احساس تنهایی و انزوا رو کم کنه و از حس انزجار و دوری جلوگیری کنه. وقتی فرد افسرده بتونه با اعضای خانواده‌اش به طور واقعی و صمیمی صحبت کنه، احساس می‌کنه که درک میشه و کسی هست که به احساساتش اهمیت می‌ده.
برای برقراری این ارتباط خانواده‌ها باید فضایی فراهم کنن که فرد بتواند بدون ترس از قضاوت یا انتقاد، افکار و احساساتش را بیان کند. مثلاً می‌تونید با پرسیدن سؤالاتی مثل “چطور روزت گذشت؟” یا “چه چیزی باعث ناراحتیت شده؟” شروع کنید. شنیدن فعال و همدلی با مشکلات فرد باعث میشه او احساس کنه که مورد حمایت هست.
این ارتباط نه تنها به کاهش احساس انزوا کمک می‌کنه؛ بلکه به فرد انگیزه می‌ده تا از درمان استقبال کنه و به جستجوی راه‌حل‌های بهتر فکر کنه. در نتیجه خانواده می‌تونه به عنوان یک حامی قوی در مسیر درمان افسردگی عمل کنه و به فرد کمک کنه تا دوباره به زندگی و ارتباطات اجتماعی‌اش برگرده.
با روان شناس صحبت کنید
البته که افسردگی هم یکی از بیماری‌های روان است و باید برای درمان آن به دنبال کمک متخصص باشید. شما نمی‌توانید به تنهایی درمان را انجام داده و به پایان برسانید؛ اما نقش شما در این جا است این است که یک روان شناس آگاه و باسواد پیدا کنید تا در طول دوره افسردگی به فرزند شما کمک کند خودش و احساساتی که تجربه می‌کند را بیشتر بشناسد و راحت‌تر این دوران را پشت سر بگذارد.
چنین افرادی با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌هایی مانند رفلکسولوژی یا بازتاب درمانی به فرزند شما کمک می‌کنند. به عنوان یک والد بهتر است شما فرزند خود را با سؤالاتی که لازم نیست رنجیده نکنید و به روان شناس و تشخیص‌هایی که می‌دهد اعتماد کنید. در نهایت به شما می‌گوییم که افسردگی درمان کوتاه مدت و موقت ندارد و برای مقابله با آن باید صبور و خوش بین باشید. اگر خودتان نیز دچار این بیماری هستید، حتماً برای درمان مراجعه کنید و کمتر فرزند خود را درگیر این مشکلات کنید؛ زیرا چنین اقداماتی زمینه ساز افسردگی در فرزندان دیگر شما هم می‌شود.
به فرزندتان حمایت انگیزشی بدهید
خانواده می‌تونه نقش بسیار مهمی در درمان افسردگی ایفا کنه و یکی از بهترین کارهاش ارائه حمایت و انگیزه به فرد بیمار هست. وقتی خانواده از فرد مبتلا حمایت می‌کنه، او احساس می‌کنه که کسی در کنارش هست و این احساس می‌تونه انگیزه‌اش برای آزمایش روش‌های مختلف درمانی رو افزایش بده.
برای مثال اعضای خانواده میتونن فرد رو تشویق کنن تا با پزشک یا مشاور صحبت کنه و گزینه‌های درمانی مثل مشاوره، دارو یا روش‌های درمانی جدید رو بررسی کنه. می‌تونید به فرد بگید که تلاشش برای بهبود قابل تقدیره و هر گام کوچکی که در این مسیر برداره مهمه. این حمایت می‌تونه به او انرژی و انگیزه بده تا به تلاشش ادامه بده و احساس نکند که در این مسیر تنهاست.
خانواده میتواند با مشارکت در فعالیت‌های سالم مثل ورزش کردن یا انجام کارهای سرگرم کننده به فرد کمک کند تا روحیه‌اش را بهتر کند. این نوع همکاری نه تنها حس دوستی و نزدیکی را تقویت می‌کند؛ بلکه میتواند فرد را به سمت بهبودی و تغییر مثبت هدایت کند. وقتی فرد بداند که خانواده‌اش در کنارش هست، احتمال موفقیت در درمانش بیشتر می‌شود.
اطلاعات و آگاهی خود را در مورد افسردگی بالا ببرید
خانواده می‌تونه یک منبع خیلی خوب برای اطلاعات و آگاهی درباره افسردگی باشه و با این کار به فرد کمک کنه تا بهترین راه حل‌های درمانی رو برای خودش پیدا کنه. وقتی اعضای خانواده اطلاعات دقیق و درست درباره افسردگی داشته باشن، میتونن به فرد کمک کنن تا بهتر درک کنه که افسردگی چی هست و چطور میشه باهاش مقابله کرد.
برای شروع خانواده می‌تونه به فرد بگه که افسردگی یک بیماری جدی است و نیازی به خجالت یا انزوا نیست. می‌تونید درباره روش‌های درمانی مختلف مثل مشاوره، دارو، یا تکنیک‌های خودیاری صحبت کنید. اطلاعات در مورد نشانه‌ها و علائم افسردگی هم می‌تونه به فرد کمک کنه تا احساساتش رو بهتر بشناسه و در موردش صحبت کنه.
خانواده میتواند با پیشنهاد کتاب‌ها، وب‌سایت‌ها یا منابع معتبر درباره افسردگی فرد را به سمت آگاهی بیشتر هدایت کند. وقتی فرد بداند که اطلاعات کافی در مورد افسردگی دارد و گزینه‌های مختلف درمانی را می‌شناسد، حس قدرت و کنترل بیشتری پیدا می‌کند. این حس میتواند انگیزه‌ای برای اقدام به درمان و بهبودی باشد و در نهایت، او را به سمت زندگی سالم‌تر و شاداب‌تر هدایت کند.
درک افسردگی در نوجوانان خود را درک کنید
دوران نوجوانی واقعاً می‌تونه خیلی چالش برانگیز باشه. شاید فکر کنید افسردگی در این سن خیلی نادره؛ اما در واقع از هر پنج نوجوان یکی دچار افسردگی میشه. این مشکل نه تنها باعث بدخلقی میشه؛ بلکه می‌تونه همه جنبه‌های زندگی نوجوان رو تحت تأثیر قرار بده.
متأسفانه، بسیاری از نوجوانانی که افسردگی رو تجربه می‌کنن هیچ‌وقت به کسی نمی‌گن و کمک نمی‌خوان؛ اما باید بدونید که افسردگی یک مشکل جدی در سلامت روانه و نیاز به توجه داره. خوشبختانه این بیماری قابل درمانه و والدین میتونن نقش مهمی در کمک به فرزندشون ایفا کنن.
عشق و حمایت والدین می‌تونه خیلی مؤثر باشه. با درک و راهنمایی درست می‌تونید به نوجوان خود کمک کنید تا از این شرایط سخت عبور کنه و دوباره به زندگی عادی برگرده. فرزند شما به حمایت شما نیاز داره تا احساس کنه که تنها نیست و می‌تونه با مشکلاتش مقابله کنه. این محبت و توجه می‌تونه به او کمک کنه تا دوباره انرژی و شادی رو به زندگی‌اش برگردونه.
ملایم اما پیگیر باشید
اگر فرزندتان در ابتدا از صحبت با شما دوری می‌کند، ناامید نشوید. بحث درباره افسردگی میتواند برای نوجوانان خیلی دشوار باشد. ممکن است حتی اگر بخواهند صحبت کنند، در بیان احساسات و مشکلاتشان به مشکل بربخورند. اینجا شما باید به عنوان والد یا همراه با آرامش و حمایت به آنها نزدیک شوید.
احترام به فضای شخصی فرزندتان خیلی مهمه؛ اما در عین حال باید نگرانی و علاقه‌تان به شنیدن صحبت‌هایشان را به وضوح بیان کنید. می‌توانید به او بگویید که هر زمان که احساس راحتی کرد میتواند با شما صحبت کند. این احساس امنیت به او کمک می‌کند تا در نهایت جرئت پیدا کند و احساساتش را با شما در میان بگذارد.
حضور پیوسته و محبت آمیز شما میتواند به او این پیام را بدهد که تنها نیست و شما همیشه برای حمایت از او در کنارش هستید. به یاد داشته باشید که برای بسیاری از نوجوانان اولین قدم برای باز کردن دلشان زمان می‌برد؛ اما پیگیری و ملایمت شما میتواند در این مسیر بسیار مؤثر باشد.
بیشتر بدانید: درمان طبیعی زود انزالی بدون نیاز به مراجعه پزشک خود را درمان کنید
احساسات آنها را تصدیق کنید
وقتی فرزندتان درباره احساسات یا نگرانی‌هایش صحبت می‌کند، حتی اگر برای شما احمقانه یا بی‌منطق به نظر بیاید، باید به حرف‌هایش توجه کنید. ممکن است بخواهید به او بگویید که “اوضاع آن قدر هم بد نیست” یا بگویید تو نباید به خاطر چنین مسائلی به هم بریزی یا بگویید عزیزم برخورد دیگران یا اتفاقات اطراف برایت مهم نباشد؛ اما این نوع صحبت‌ها میتواند به او احساس کند که شما جدی نمی‌گیرید.
به جای این کار تلاش کنید تا احساسات او را تأیید کنید. بگویید که درد و غم و اندوهی که او تجربه می‌کند مهم و واقعی است. این کار نه تنها به او کمک می‌کند تا احساس کند مورد فهم و پذیرش قرار گرفته؛ بلکه اعتماد به نفسش را نیز بالا می‌برد.
شما می‌توانید بگویید: “می‌فهمم که این وضعیت برایت خیلی سخت است و احساساتت کاملاً طبیعی است.” این جمله ساده به او نشان می‌دهد که احساساتش را جدی می‌گیرید و او در این مسیر تنها نیست. تصدیق احساسات فرزندتان به او کمک می‌کند تا احساس کند کسی هست که به او اهمیت می‌دهد و از او حمایت می‌کند که این خود میتواند گامی بزرگ به سوی بهبودی باشد.
فعالیت‌های بدنی فرزند خود را بیشتر کنید
ورزش نه تنها برای بدن؛ بلکه برای ذهن هم خیلی مهمه؛ بنابراین باید فرزندتان را به فعالیت‌های بدنی تشویق کنید. ایده‌آل اینه که نوجوان‌ها روزانه حداقل یک ساعت فعالیت داشته باشند؛ اما لزومی نداره که این فعالیت خسته‌کننده و بی‌روح باشه.
به جای اینکه بگید “برو ورزش کن” می‌تونید بهش پیشنهادهای جالبی بدید. مثلاً بهش بگید با هم برقصید یا توی پارک پیاده‌روی کنید. دوچرخه سواری یا حتی اسکیت برد هم گزینه‌های خوبی هستند. می‌تونید بهش بگید: “چرا یک روز رو با هم بریم دوچرخه سواری یا یه بار با دوستانش به رقص بره؟”
این نوع فعالیت‌ها نه تنها به تقویت بدن کمک می‌کنند؛ بلکه روحیه و حال عمومی او را هم بهتر می‌سازند. تحرک می‌تونه احساس خستگی و بی‌حوصلگی رو کاهش بده و حس شادی و نشاط رو به ارمغان بیاره؛ بنابراین بیایید از خلاقیت استفاده کنید و فعالیت‌های مفرحی رو در برنامه روزانه‌اش بگنجانید. این کار می‌تونه به بهبود روحیه و سلامت روانی او کمک شایانی بکنه.
سخن پایانی
نقش خانواده در درمان افسردگی خیلی مهمه؛ ولی باید بدونین که افسردگی عزیزتون تقصیر هیچ‌کس نیست و شما نمی‌تونین خودتون به تنهایی اون رو درمان کنین؛ اما با حمایت و درک درست از شرایط می‌تونین کمک بزرگی بهش بکنین. شما اولین مراقبان فرزند خود هستید و او در محیطی که شما برایش فراهم می‌کند رشد می‌کند. این مسئله میتواند حتی مرتبط با مشکلاتی که فرزند شما در خانه تجربه کرده است و زمینه ساز افسردگی برای او شده است. در این مقاله با توضیح نکات مهم به والدین کمک کرده‌ایم تا در درمان افسردگی فرزند خود نقش سازنده‌ای داشته باشند. جهت اطلاعات بیشتر به سایت رفلکسولوژی مراجعه کنید.