ما امروز در دنیایی زندگی می کنیم که هر کسی و هر چیزی می تواند انرژی ما را بیش از حد بگیرد. شاید این مورد در برخی از افراد غیر عادی باشد؛ اما متاسفانه می بینیم که خستگی مفرط در بیش تر افراد حاضر در جامعه وجود دارد و آن ها درک صحیحی از دلایل رخ دادن این موضوع ندارند.
این مشکل هیچ جایگاهی در میان بیماری هان ندارد و به همین دلیل هنگامی که شما به پزشک مراجعه می کنید، او نمی تواند شما را با داروی و یا راهکاری خاص راهنمایی نماید. این موضوع در حالی است که این مکشل کاملا جدی است و می تواند تاثیر بسیار زیادی بر تمامی ابعاد زندگی ما داشته باشد. اگر مدام با خستگی مفرط رو به رو باشیم، هیچ گاه نمی توانیم از تمامی ظرفیت های خود بهره ببریم و به پیری زود رس و انواع بیماری های دیگر دچار خواهیم شد.
همان طور که همه ما می دانیم خستگی مفرط می تواند برجنبه های شخصیتی، رفتاری و حتی تفکرات ما تاثیر داشته باشد.
افراد کم انرژی معمولا بی حوصله و حساس می شوند و از آنجا که انرژی کافی برای حل و بررسی مشکلات را ندارند زود عصبی شده و همیشه دیگران را برای مشکلات خود مقصر می دانند. کمبود انرژی می تواند تمام بخش های بدن از سیستم اعصاب مرکزی گرفته تا تمایلات جنسی را تحت تاثیر قرار دهد، به عبارتی وقتی انرژی کافی وجود ندارد ممکن است هر یک بخش های بدن فعالیت خود را بدرستی انجام ندهند.
وظیفه تولید انرژی در بدن بر عهده غده تیروئید و غده های فوق کلیوی می باشد.
غده تیروئید در گردن و به اندازه یک آلو و غدد فوق کلیوی(آدرنال) بروی هر یک از کلیه ها قرار گرفته اند. هر انسان داراییک غده تیروئید و 2 غدد آدرنال(فوق کلیوی) می باشد.
غدد فوق کلیوی باعث آزاد شدن قند در خون می شوند وسپس غده تیروئید این قند را به انرژی و ATP تبدیل می کند و آنرا در اختیار تمام ارگان های بدن قرار می دهد تا فعالیت خود را انجام دهند. غده تیروئید مانند شمع در موتور ماشین عمل می کند و باعث مشتعل شدن سوخت و تبدیل آن به انرژی می شود.
همچنین فعالیت غدد تیروئید و آدرنال(فوق کلیوی) تعیین کننده سرعت متابولیزم بدن می باشند اگر پرکار باشند سرعت متابولیزم بدن سریع و اگر به اندازه فعالیت کنند سرعت متابولیزم بدن نرمال و اگر کم کار باشند سرعت متابولیزم بدن کند می شود.
غدد فوق کلیوی همان طور که از نام آن ها پیداست، بر بالای کلیه ها قرار گرفته اند و وظیفه دارند هورمون های مختلفی را در بدن تولید نمایند. این هورمون ها هر کدام در موقعیت های خاص، وظایف متعددی را بر عهده داشته و کارهای خاصی را انجام می دهند.
علائم معمول ضعف غدد آدرنال شامل ضعف بدنی، خستگی و معمولاً همراه با افسردگی، تمایل بیش از حد به خوردن مواد قندی و شیرینی جات(به دلیل اینکه هورمون های مولد انرژی در بدن به اندازه کافی تولید نمی شوند و فرد برای کسب انرژی تمایل به خوردن مواد قندی خواهد داشت)، کاهش فشار خون(توصیه میکنیم این مطلب “درمان فشار خون” را هم بخوانید.)، قند خون و دمای بدن به خاطر کمبود هورمون کورتیزول و علامت های ثانویه ضعف غدد آدرنال شامل: اختلال در هضم غذا، عدم توانایی در کنترل استرس، تحریک پذیری، آلرژی به خوردن برخی از غذاها، درد و ضعف عضلات، ابتلای مکرر به انواع عفونت ها، ریزش مو، تغییر در رنگ پوست ،ضعف و ناتوانی جنسی می باشند.
یکی از نشانه های وجود مشکل در این غده ها، ضعف در اوایل صبح و بعد از بیدار شدن از خواب می باشد. توجه داشته باشید، حتی اگر این حالت پس از گذشت چند ساعت از برود نیز باز هم این غدد دچار مشکل هستند.
عواملی که سبب تضعیف غدد فوق کلیوی می شوند:
یکی از وظایف غدد فوق کلیوی از بین بردن استرس در بدن است. در واقع این غدد برای از بین بردن استرس روزانه ما انرژی بسیاری را مصرف می کنند و از منابع روی و منیزیم در بدن استفاده می کنند.استمرار استرس موجب تهی شدن غدد آدرنال و مصرف بیشتر و در نهایت تخلیه ذخایر روی، منیزیم و برخی دیگر از ویتامین ها و مواد معدنی در بدن می گردد.
کم خوابی و بی خوابی
بازیافت انرژی و بازسازی غدد آدرنال در هنگام خواب صورت می گیرد، فرد طی روز از سیستم اعصاب سمپاتیک خود استفاده می کند که باعث مصرف انرژی و خستگی بدن شده این سیستم با سیستم اعصاب پاراسمپاتیک تنظیم و متعادل می شود، که وظیفه آن بازسازی بدن و باز یافت انرژی است، سیستم اعصاب پاراسمپانیک در هنگام خواب و استراحت عمل می کند به همین دلیل خواب را زمان تعمیر و نگهداری بدن می نامند، چنانچه خواب کافی نداشته باشید بازسازی و فعالیت غدد آدرنال دچار مشکل می شود.
وجود مس اضافی در بدن
هم ضعف غدد آدرنال منجر به ازدیاد مس در بدن می شود و هم ازدیاد مس در بدن منجر به ضعف غدد آدرنال، خواهد شد.
تغذیه نامناسب
برنامه غذایی ما باید شامل مواد ضروری و مورد نیاز برای فعالیت غدد آدرنال باشد، در غیر این صورت با ضعف این غدد رو به رو خواهیم شد. علاوه بر این استفاده از مواد غذایی کارخانه ای و آماده و استفاده از مواد غذایی ترا ریخته نیز در این امر نقش مهمی را ایفا می کنند.
فلزات سمی و مواد شیمیایی
همه ما روزانه در معرض آلودگی با مواد سمی هستیم. این مواد از راه آب وغذا وارد بدن ما شده و منجر به بروز آلودگی های بسیاری خواهند شد که یکی از نتایج آن ها ضعف غدد آدرنال می باشد.
انواع عفونت های مزمن
وجود عفونت در بدن نیز یکی دیگر از دلایل کمبود انرژی است.
انجام فعالیت های ورزشی و بدنی سنگین و یا روابط جنسی بیش از حد
البته ورزش کردن و داشتن روابط جنسی متعادل موجب تقویت موقت غدد فوق کلیوی و ترشح بیشتر بعضی از هورمون ها مانند تستسترون، کورتیزول و افزایش شادی و قدرت بدنی می شوند؛ زیاده روی در این امور نیز می تواند منجر به ضعف گردد.